zaterdag 25 augustus 2012

Boefjeshaar

Ik ben blij dat dat me niet zo uitmaakt. Ik zei ook tegen de chirurg dat ze mijn haar eraf mochten scheren, maar dat doen ze dus niet, vanwege mogelijke haartjes in de wond, dus alleen waar ze snijden, scheren ze het weg.

Voor de operatie is dus niet al mijn haar afgeschoren, maar alleen daar waar ze mijn huid hebben open gesneden, dat is van de haargrens bij mijn voorhoofd tot aan mijn kruin en dan nog zo'n 5 cm naar beneden richting mijn rechteroor. Ik heb dus een iets bredere middenscheiding gekregen met een groef eronder.

Nu mijn haar weer een beetje begint te groeien, krijg ik een precies op mijn kruin een rechtopstaand plukje, als een van de jongetjes van de boefjes.

 Zo dus.

donderdag 9 augustus 2012

Wie zoekt, zal niet vinden


 "Je gaat voortdurend aan de waarheid voorbij, omdat deze te veel voor de hand ligt." 
 Ram Tzu, Wie zoekt zal niet vinden, 2003


De auteur doet de titel van dit zowel leerzame als vermakelijke boek alle eer aan met de onderstaande passage. Hij wijst daarmee op de oude oosterse wijsheid dat de waarheid je altijd meer nabij is dan je eigen halsslagader. Maar dat geloof je natuurlijk niet, opgevoed als je bent met de gedachte dat je voor alle waardevolle dingen in het leven moet zwoegen en zweten.

'Je bestudeert de bewegingen van de sterren. Je telt je ademhaling. Je reciteert je koosnaam voor God. Je raadpleegt tarotkaarten. Je goochelt met getallen. Je vast. Je gebruikt drugs. Je bestudeert heilige geschriften. Je spreekt met geesten. Je wringt je lichaam in allerlei bochten. Je trekt van goeroe naar goeroe. Je neemt deel aan trainingen en retraites. Je oefent je wezenloos. Je koopt het ene na het andere boek. Ram Tzu verzekert je: "Je bent pas waar je wezen moet, als je van dit alles genoeg hebt."

Mochten de ideeën van Ram Tzu ooit op grote schaal aanslaan, dan is het te hopen dat er ook voor spirituele leraren een re-integratietraject bestaat.

Van Happinez kalender, dinsdag 17 juli 2012.

Hoe herkenbaar. En dan moet ik ook denken aan Headspace waarop aangegeven wordt dat de blauwe heldere hemel er altijd is, soms alleen verscholen achter een wolkendek.
En dan wil ik toch zijn boek lezen, dat van Ram Tzu, figures...

woensdag 8 augustus 2012

Drie maanden

Precies drie maanden geleden op 8 mei 2012, is deze tumor voor het grootste gedeelte uit mijn hoofd verwijderd.

Ben nog aan het revalideren en dat zal ook nog wel een tijdje duren, maar ik kan gelukkig weer lopen en ook mijn arm kan ik weer redelijk gebruiken. En mijn spraak is ook weer redelijk goed.

Nog een lange weg te gaan, maar al van ver een heel eind gekomen!

vrijdag 3 augustus 2012

Van die dingen....

Toen ik net in het VU lag, was ik enorm trots op mijn lijf, dat ik zo lang goed gebleven ben en, gezien de enorme omvang van de tumor, niet meer klachten en/of uitvalverschijnselen had.

Ik vind het nu lastiger om vertrouwen te hebben in mijn lijf en me maar gewoon over te geven aan wat er gebeurt.

Als ik nu wel eens een beetje misselijk ben, of lichte hoofdpijn heb, of gewoon mijn hoofd voel, heeft dat een hele andere lading gekregen, ik raak nog net niet in paniek, maar mijn gedachten gaan wel met me aan de haal. Afleiding is dan de truc, als ik maar afgeleid ben dan gaat het wel...

En echt dapper of sterk ben ik echt niet dan, voel me dan kwetsbaar en klein.

Vermoeidheid

Bij een hersentumor hoort ook vermoeidheid. Nu het grootste gedeelte van de tumor verwijderd is, ben ik niet opeens een stuk fitter, ik moet nog steeds heel erg op mijn energie letten en de juiste balans vinden tussen activiteit en rust.

dinsdag 24 juli 2012

Inspiratie

Ik onderschat mijzelf soms. Het zal de opvoeding zijn die te wensen overliet. Blijkbaar heb ik met mijn berichten op facebook over de afgelopen maanden, veel mensen geïnspireerd! Heel fijn om te weten en ook weer een inspiratie voor mijzelf!

 Dankjewel lieve Judith!


zaterdag 21 juli 2012

Galgenhumor

D. en ik hebben ondanks alle ellende, wel wat afgelachen de afgelopen maanden. Vooral galgenhumor en mijn versprekingen die voor veel plezier zorgen.
In het ziekenhuis ontzettend gelachen met Rick samen, tijdens een douchebeurt en met een van de zusters, omdat ik wel eens vergat dat de deur en het gordijntje open waren en dan gewoon begon met uitkleden.
En tegen D. zei ik eens 'dikke zus' ipv 'dikke kus', daar hebben we ook smakelijk om gelachen en gebruiken we nu nog steeds.
Als ik iets geks zeg, zegt D. bijv. 'Ben je ziek in je hoofd', waar we dan ook weer smakelijk om kunnen lachen.
De liefde die D. en ik voor elkaar voelen, is zo enorm dat we ons dat kunnen permitteren. We lachen samen en huilen samen. We delen alles samen en dat voelt zo ontzettend goed! Warm en liefdevol en geborgen ondanks alles.



donderdag 19 juli 2012

Paradijs

'Het paradijs herkennen we pas als zodanig wanneer we eruit verdreven zijn."

Herman Hesse in Een golfje op de stroom, 1971



Hoewel de meeste mensen bij nader inzien best gelukkig zijn, hopen ze het toch ooit te worden. Je hebt gelijk als je nu denkt dat dit een contradictie is. Maar kijk eens naar het paradijs waarin je verkeert als je lichamelijk gezond bent. Totdat er plotseling iets aan je lichaam begint te haperen wat doorgaans feilloos functioneerde. Ineens kun je je knie niet meer buigen, zie je alles wazig, kun je je nek niet meer goed draaien, vul maar in.
Wat was je toch een gelukkig mens toen je nog probleemloos kon sporten, klussen, je werk doen. Iets soortgelijks ervaar je als je partner, een vriend of familielid plotseling uit je leven verdwijnt. Op dat moment besef je pas hoezeer je op hen gesteld was. Er wordt wel gezegd dat je de vraag of je op dit moment gelukkig bent alleen maar achteraf kunt beantwoorden. Maar dat hoeft natuurlijk niet.

Sta vandaag eens stil bij alle dingen waaraan het je in het hier en nu NIET ontbreekt en je zult zien dat het paradijs eigenlijk nooit ver weg is.

(Van Happinez kalender, woensdag 18 juli 2012)

zondag 15 juli 2012

Dankbaar

Toen ik net in het ziekenhuis lag en mijn operatie achter de rug was, weet ik nog hoe dankbaar ik was dat mijn lijf het zo goed deed. Want ondanks het enorme gezwel dat was verwijderd en de enorm zware operatie die 7,5 uur duurde, functioneerde ik prima en was ik niet veranderd qua persoon.

En nu nog steeds ben ik ondanks al het gebeurde erg goed geluimd. Ben ook niet meer ziek zoals voor de operatie. De  misselijkheid en het overgeven zijn in ieder geval voorbij. Het emmertje hoort niet langer bij mijn standaarduitrustig gelukkig. Maar sowieso, ik heb ook ontzettend veel gelachen in de afgelopen periode, klinkt misschien gek, maar dat was ook heerlijk. maar een lach en een traan liggen dicht bij elkaar..


En ik ben ook zo dankbaar voor alle steun en lieve berichtjes die ik gekregen heb tijdens die hele periode!

donderdag 5 juli 2012

Oeps en dan ben je opeens kankerpatiënt...

En toen bleek ME/CVS een verkeerde conclusie te zijn geweest en bleek ik last te hebben van de consequenties van een enorm gezwel dat mijn hersenen in de rechter frontale kwab in de verdrukking bracht! Leek er heel erg op, maar is toch net iets anders. Jammer dat de internist niet tot een scan heeft besloten n.a.v. mijn klachten twee jaar geleden, maar ja, aan 'als en dan' heb ik niet zo veel meer. Nu dealen met de situatie zoals die is.
Inmiddels ben ik weer thuis, na twee maanden ziekenhuis en revalidatiecentrum om poliklinisch verder te revalideren van de gevolgen van de operatie... Ik loop gelukkig weer, maar mijn leven wordt niet meer hetzelfde...