zaterdag 6 oktober 2018

Compassie; de natuurlijke uiting van een vreugdevol hart...


Houden van de ander begint bij het volledig houden van jezelf. Ik gaf dat vorige keer al aan. Ik heb gemerkt dat ik het makkelijker vind om te houden van de mensen die dicht bij me staan. Dat ik nog niet houd van die dingen in mezelf die ik minder waardeer en die me, als ik die in een ander bespeur, het gevoel geven dat die persoon verder van me af staat. 

'De ander' kan me nog steeds heel veel leren over mezelf. Over een ander ben ik vaak minder kritisch dan over mezelf en ik weet een ander ook veelal van advies te voorzien die meestal ook op mezelf van toepassing zijn. Misschien kan ik mijn eigen adviezen eens opvolgen en in mijn achterhoofd houden dat we allemaal één zijn.

Het lijkt er dan ook op dat ik nog niet klaar ben voor de volgende stap: compassie. Toch voel ik wel al een enkele keer compassie voor een ander. Het een volgt het ander ook niet op. Ik ga dan ook stap voor stap verder op mijn weg en dan kom ik er zeker.