Op weg naar herstel... (8)

Het wordt me steeds meer duidelijk dat er niet zoiets bestaat als een standaard gezonde voeding. Dat wat voor de één gezond is, is dat niet voor de ander. Goede voeding is dus heel persoonlijk. Zo weet ik van iemand die beter alleen vlees kan eten en niet teveel of geen groenten. Klinkt heel bizar, maar in groeten en fruit zit dus een stofje waar je erg gevoelig voor kunt zijn, wat die persoon is. Dus ook al eet hij voeding waarvan in het algemeen gezegd wordt dat het gezond is, hij wordt er juist zieker van.

En ik leer me suf over voeding sinds ik begonnen ben met het ketogeen'dieet', of in ieder geval, ik ben een poging aan het doen om in ketose te komen, wat nog niet meevalt. Veel voorgangers zijn met deze levenswijze begonnen om af te vallen, maar er zijn er ook die zo leven vanwege de gezondheidsvoordelen. Dat laatste is ook mijn motivatie, want afvallen dat is niet nodig. Ik mag zelfs opletten dat ik niet teveel gewicht kwijt raak.

Mijn motivatie komt voort uit het feit dat kanker en suiker geen goede combinatie is. Ik was al begonnen met minderen door minder brood te eten, maar nu zie ik opeens hoeveel koolhydraten er in eten zit! Dat is niet mals. Het is de bedoeling dat ik mijn energie voornamelijk uit vetten ga halen in plaats van uit suikers (glucose). Bovendien ga ik voor optimale gezondheid voor mijn hersenen en dat betekent dat ik ook gluten geschrapt heb.

Het is een heel gepuzzel om mijn eten volwaardig te houden/krijgen. Daar had ik dan ook de hulp voor ingeschakeld van een diëtist, maar als je me light dranken en margarine adviseert, ben je mijn vertrouwen kwijt. Had ook al een poging gedaan om via het VUmc, waar ik tenslotte onder behandeling ben, begeleiding te regelen, maar dat kan alleen als er een 'medische indicatie' is. Een hersentumor is blijkbaar niet genoeg. Duidelijk dat voeding door de medische wetenschap niet gezien wordt als medicijn, ondanks dat de grondlegger van de Westerse medische wetenschap dat juist als uitgangspunt nam.

Dan maar zelf aan de slag. 
Op een of andere manier voelt dat ook wel fijn. Nu neem ik de verantwoordelijkheid voor mijn eigen gezondheid zelf in de hand. Al is het natuurlijk ook fijn als er iemand is met verstand van zaken die met je meekijkt. Ik neem mijn gezondheid niet licht op. Fijn hierin is dat ik via internet veel informatie kan vergaren. Het is een studie op zich om goed voor jezelf te zorgen.

Wel vind ik het belangrijk om er niet te obsessief mee bezig te zijn. Balans!
Ook komt hier 'voelen' en 'bewustzijn' bij kijken, want zoals ik zei, wat gezond is voor de één, hoeft dat niet te zijn voor de ander. Dus ik mag goed in contact blijven met mijn lijf om op te merken hoe ze reageert op wat ik eet. Daar speelt ook mindfulness een rol, want merk ik op wat mijn lijf zegt over voeding, of wat ik denk over eten. En wat te denken van plezier, eten mag ook fijn zijn. Zo komt er heel veel samen in eten.

Al ben ik nog maar net begonnen met deze levenswijze, ik word er nu al blij van. Ik voel me weer een soort 'jager/verzamelaar' op zoek naar, voor mij, goede voeding. Dat blije zou ook al een neveneffect kunnen zijn van deze manier van eten, want voeding heeft vanzelfsprekend ook effect op je hersenen.

Dit voelt goed, alsof ik nog verder op de juiste weg ben.