Volgens mij heb ik het al eens eerder gezegd, maar laatst viel het me weer op, omdat het zich weer voordeed: hoe snel ik alle mooie dingen die mijn lijf voor me doet, vergeet. Pas op het moment dat iets uitvalt of pijn doet, of iets dergelijks, herinner ik me hoe goed het altijd werkt. Zo had ik laatst last van mijn rug. Waarschijnlijk had ik iets verkeerd getild bij het buiten zetten van wat zwaar grof vuil, niet lang erna schoot het in mijn rug toen ik een andere, onschuldige, beweging maakte.
Pas dan realiseer ik me dat ik mijn lijf veel meer mag eren.
Het mag dan alweer ruim 10 jaar geleden zijn dat ik bijna overal hulp bij nodig had, dat ik niet kon lopen en me niet zelf om kon keren in bed. Ook kon ik alleen mijn rechterkant inzetten, maar ik weet het nog heel goed en ik zal dat ook nooit vergeten. Des te meer reden om mijn lijf elke dag te eren en dankbaar te zijn voor alles wat ze voor me doet.Het is toch een fantastisch gegeven dat ik kan staan, zien, lopen, dat ik pijnvrij ben, etc.
Het eren van mijn lijf en mijn leven heb ik zelf op een gegeven moment opgedeeld in verschillende gebieden. Elke dag probeer ik aandacht te geven aan dingen op fysiek, mentaal, relationeel en spiritueel vlak. Zo maak ik regelmatig een heerlijke lange wandeling in het park bij ons om de hoek of op een andere plek. Verder doe ik drie keer per week een H(igh) I(tensity) I(nterval) T(raining).
Mooi Indira en dank voor de herinnering 🙏🏻❤️💋
BeantwoordenVerwijderen