Eten

Voeding speelt een heel belangrijke rol in mijn leven. Het hangt van mijn voeding af of ik mij prettig voel of niet. 

En helaas is het allemaal niet vanzelfsprekend. Voeding waarvan je verwacht dat het goed voor je is, is voor mij niet goed, mijn lijf behandeld het alsof het wordt aangevallen door een virus. 

Zo heb ik afgelopen dagen weer even mogen ervaren dat mijn lijf nog niet toe is aan knoflook en broccoli.

Zo zou je waarschijnlijk ook verwachten dat sinaasappels en appels goed voedsel is, maar voor mij dus niet. En zo zijn er ongeveer 30 voedingsmiddelen waar ik niet tegen kan.

Er is goed mee te leven, maar ik zou best eens gewoon iets willen kopen als ik onderweg ben en dat is dus nu bijna niet te doen. Moet altijd heel goed opletten op wat er allemaal aan een produkt toegevoegd is. 
Back to basics dus maar. 

In het begin heb ik me heel erg verbaasd over alle rotzooi die aan voeding wordt toegevoegd en wat je dus ook zo maar jarenlang allemaal naar binnen werkt. Hoe je jezelf gewoon vergiftigd. In het begin was het ook zo lastig om boodschappen te doen. 
Inmiddels ben ik het wel gewend en D. ook en we zijn er ook al hartstikke handig mee, we eten eigenlijk altijd lekker, maar de laatste tijd heb ik niet zo'n zin meer om weer iets te verzinnen om te koken en dat gedoe rond eten. 
Mijn schoonmoeder heeft ons bijv. uitgenodigd voor een etentje in een restaurant en dat is dan weer zo'n gedoe dat ik eigenlijk het liefst maar niet ga. Maar ik wil ze ook weer niet teleurstellen, dus maar even de tandjes op elkaar en mijn verboden lijstje doorgeven en erop hopen dat ze niet per ongeluk toch iets door mijn eten doen wat ik niet mag hebben. 
Is ook weer een mooie oefening in loslaten ;-).

Ben al heel lang in behandeling voor die intoleranties bij mijn orthomoleculair arts, maar het is dus nog niet aangeslagen helaas....

Kameleon

Ik begin het steeds beter te begrijpen, nu nog mee om leren gaan ;-).

Ik vind het zelf nogal aanstellerig klinken om te zeggen dat ik hooggevoelig ben, maar je zal er maar last van hebben! En dat is nou juist hoe ik er natuurlijk niet tegenaan moet kijken. Maar ik moet nog leren hoe ik er mee om moet gaan, dan zal ik er juist ook mijn voordeel mee kunnen doen. Het kwartje begint wel eindelijk een beetje te vallen. Ik zie nu beter wat ik eigenlijk doe en dat de ME/CVS daar een resultaat van is. Dat is al eens tegen me gezegd en ik zie dat nu zelf ook.
Wat ik eigenlijk doe is altijd mijn antennes uitzetten om zo de signalen uit mijn omgeving op te vangen om me zo goed mogelijk aan te passen. Het is een overlevingsmechanisme, hartstikke fijn, maar in dat proces ben ik wel het contact met mezelf kwijt geraakt. In het contact met anderen, heb ik geen contact meer met mezelf.  Mijn "aardedraad" is ver te zoeken en het kost het mij enorm veel energie. Wat voel ík eigenlijk en waar heb ík behoefte aan, dat vind ik veel moeilijker te achterhalen en te zeggen. En dat is wel precies waar ik nu naar op zoek ben.

ik ben onderweg....   

Synchroniciteit

Wat een mooi begrip vind ik dit, synchroniciteit. De ervaring van dit begrip bedoel ik dan. Gister heb ik dit even heel sterk ervaren, toen ik eigen huis magazine ontving en er een volledige pagina over ontslag en eigen woning in aantrof met allemaal tips over maatregelen die je kunt nemen bij het kwijtraken van je baan.
Enigszins open deuren, want ik had ze al bedacht en met een vriendin, S., besproken, maar toch.

Mooie op mijn Happinez scheurkalender van vandaag:

"Je hoeft de wereld niet in je greep te hebben, je hoeft je er niet tegen te verweren."

en woensdag was er ook al zo'n mooie op een andere kalender:

"It is not a matter of doing. It is not even a matter of what you desire. All of that is insignificant with the reality of what you are. It unfolds beyond all you've learned."

Het gaat voor mij ook heel sterk erover dat ik er op mag vertrouwen dat alles goed komt. Dat alles wat er sinds maart 2010 gebeurt (en zelfs al eerdere ervaringen, alles wat er in mijn leven gebeurd is dus gewoon) met elkaar samenhangt en zo bedoeld is. Dat alleen al geeft me rust en vertrouwen en is voor mij een teken dat ik met geduld mag "hangen" in dit gevoel en het mag laten gebeuren.

Fijne ervaring!