Energie

“If the the brain is the radio's receiver, then the heart is the dial tuning the radio to the frequency of your choice” - Nassim Haramein (The Resonance Project)

Als je de lezing van Dr. Joe Dispenza gezien hebt die ik in deze blogpost heb gedeeld en als je dit stuk van Tom Cronin hebt gelezen over alchemie, dan weet je ook hoe belangrijk je eigen energie voor je gezondheid is.

Albert Einstein wist het.

En ook Nikola Tesla...

En als je dat weet, dan kun je het niet meer niet weten. 
En als je dan ook weet dat wat je denkt invloed heeft op je energie en dus op je gezondheid,

dan kan ik niet anders dan ervoor zorgen dat mijn energie op een gezond niveau zit om ook mijn lijf te helpen helen. 

Al heel lang geleden, toen ik helemaal niet lekker in mijn vel zat, heb ik een soort van 'besluit' genomen, dat dat niet was hoe ik in het leven wilde staan. Ik heb toen heel bewust een knop omgezet. Toen wist ik nog niet precies wat ik gedaan had, maar inmiddels weet ik dat wel en nu kan ik, gelukkig, mijn gemoedstoestand (energie) hiermee goed aanpassen. Ik ben nog lerende, maar het lukt steeds beter en sneller.

Het werkt ook als een kettingreactie. Als ik merk dat ik bijvoorbeeld weer wat negatief denk of reageer, neem ik het besluit om me weer meer te focussen op het positieve en dat zorgt er ook voor dat het positieve zich meer laat zien (of dat ik het positieve meer zie) en dat mijn omgeving ook positiever op mij reageert. 

En ik vind het zo fijn om te weten dat ik er zelf een hele grote rol in speel en er invloed op heb, want dan kan ik het ook aanpassen als ik merk dat ik 'de verkeerde kant' op hel. Op de wc heb ik een quote van 14 augustus jl. van de scheurkalender op de deur gehangen, zodat ik er elke keer opnieuw aan herinnerd wordt:

De kwaliteit van je leven, wordt bepaald door de kwaliteit van je gedachten.

Mijn gezondheidssituatie zorgt er ook voor dat dit prioriteit krijgt, want het is voor mij van levensbelang.

Wat ik dan ook interessant vind, is om te leren je energiefrequentie te verhogen. Dat kan intuïtief, zoals je hier hebt kunnen lezen, maar wat tips vind ik ook fijn en daar heeft onderstaande video mij weer goed bij geholpen. Misschien helpt het jou ook.

Het regent hier vandaag pijpestelen, maar ik voel me energiek en fijn en ik ben er helemaal klaar voor om vandaag zelf een stralende zon te zijn. Ik wens jou hetzelfde!

Van nut of niet van nut, dat is de vraag...

Over het algemeen slaap ik tegenwoordig best goed, zo'n 6 uur achter elkaar, wat voor mij een hele prestatie is. Om ook mijn slaapkwaliteit te waarborgen, ga ik om 22.00 uur naar bed en dat betekent dus dat ik dan zo rond 04.00 uur alweer wakker ben. Later naar bed gaan, is voor mij geen optie. Meestal ben ik bij het wakker worden ook echt klaarwakker, maar vind ik het te vroeg om er ook uit te gaan, dus blijf ik in bed liggen. Dan word ik toch weer moe en val nog even in slaap. Maar tot die tijd heb ik tijd over, tijd waar mijn denken soms mee aan de haal gaat.

Zo ook gisterochtend in alle vroegte, mijn hoofd ging aan en mijn 'verhalenverteller' ging aan de slag. Meestal zijn dat niet de meest vrolijke verhalen, maar gelukkig weet ik inmiddels dat ik die verhalen niet hoef te geloven, dus ik heb het vrij vlot weer van me af kunnen zetten.

Een leidinggevende bij één van mijn voormalige werkgevers heeft mij een keer toegebeten: 'Je moet niet zoveel nadenken'. Nú kan ik daar de waarde wel van inzien, al ontbrak het, volgens mij wel aan een zuivere intentie en destijds ben ik er heel giftig over geworden. Dat heb ik wel bewaard tot ik thuis was en ik weet nog hoe D. helemaal verbijsterd aan tafel zat te kijken hoe ik mijn woede over het voorval uitte.

Mooi is dat van taal, dat het vaak ook al aangeeft wat het met je doet, zoals toen ik zo kwaad was op mijn leidinggevende, dat dat een giftige emotie is. Tom Cronin heeft daar, vind ik, een mooi stuk over geschreven. Daarover schrijf ik een ander keer meer.

Waar ik in de vroege ochtend ook over na lag te denken, was over het doel. Het grote levensdoel is te genezen. Om daar te komen, kan ik een heleboel kleine doelen formuleren. En die doelen hoeven niet allemaal nuttig te zijn. Zoals ook het leren huppelen wellicht geen nuttige activiteit is in de ogen van veel mensen, maar in het licht van de positieve vibraties, is het dat dus wel. Alles kan van nut zijn voor iemand, zolang het jou iets brengt waar je iets mee kunt en aan hebt.
En toen kwam ik de video weer tegen met een tekst van Jim Carrey, waarin hij o.a. het volgende zegt:

"The effect you have on others is the most valuable currency there is."

En toen zag ik opeens ook dat dat eigenlijk is wat ik echt graag wil in dit leven en wat ik al probeer te doen, o.a. met deze blog. Ik wil anderen graag inspireren en ik wil leven vanuit liefde. En daar kan ik mijn tijd nog wel mee vullen want ik ben er nog niet, ik heb nog zoveel te leren! En ik zal mezelf er wel aan mogen blijven herinneren en wellicht twijfel ik er ook wel weer eens over, want dat hoort ook bij mij, maar dit is wel de kern die me raakt.

En om zijn vraag te beantwoorden: I choose love!

Huppelen...

Al surfend kwam ik dit filmpje tegen. Wat hij zegt, ligt heel dicht bij mijn gevoel. Nog meer inspiratie dus...

Buiten de inhoud van het filmpje, spreekt ook de titel me erg aan. 
Jaren geleden heb ik een assertiviteitstraining gevolgd en tijdens die training kregen we op een gegeven moment de opdracht om swingend rond te lopen door de ruimte. Weet eigenlijk niet meer precies waarom we dat deden, maar het effect ervan op mijn gemoed is me niet ontgaan. 

Aansluitend op de inhoud van de lezing die ik eerder in deze blogpost deelde, en denkend aan dat moment tijdens die assertiviteitstraining, wilde ik mijn brein eens voor de gek houden toen ik me laatst niet zo blij voelde. Ik ben gaan huppelen door het huis. Nou ja, ik kan beter zeggen dat ik een poging tot huppelen heb gedaan, want het was meer een bijdrage voor het "Ministry of Silly Walks". Links doet namelijk niet echt mee met huppelen. Dit alleen was al reden voor grote hilariteit bij D. en mij. Kwam ik er zomaar weer achter dat ik iets nog niet echt kan. Huppelen dus. Daar verschijnt zomaar, helemaal uit zichzelf, weer een doel. Ik heb het in het dagelijks leven niet echt nodig, maar toch leuk om ook dit weer te leren. 
(En ook nog een noot voor alle ouders met kleine kinderen die wel kunnen huppelen: prijs je kind de hemel in, want huppelen is dus helemaal niet zo makkelijk als je denkt.)

Mijn gemoed was in ieder geval wel enorm opgevrolijkt door mijn 'silly walk'. Het leven is meteen weer lichter. 
Nu probeer ik het huppelen nog steeds onder de knie te krijgen door het op te delen in stukken en eerst met links te leren hinkelen. 

De Oud Hollandse spellen herleven hier ten huize. 

En dit is het doel, een heerlijk blije en relaxte huppel!

Inspiratie

En dan kom ik een lezing en artikel tegen waardoor ik weer opnieuw geïnspireerd word. 
Eerst deze lezing van Dr. Joseph Dispenza op YouTube:

Zeer indrukwekkende en inspirerende lezing vind ik dit.

Vervolgens lees ik dit artikel van Kees Klomp in het Boeddhistisch Dagblad over geluk. 
Het doet me denken aan de meditatietraining die ik volgde. Dat is inmiddels lang geleden en dit doet me besluiten opnieuw een 10-daagse training te volgen. Dit keer wel iets dichter bij huis, in Nederland en daardoor voor mij ook beter bereikbaar en dan kan dat kan pas in februari 2016. Dus eerst nog een scan en dan kan ik me ervoor opgeven.