Van nut of niet van nut, dat is de vraag...

Over het algemeen slaap ik tegenwoordig best goed, zo'n 6 uur achter elkaar, wat voor mij een hele prestatie is. Om ook mijn slaapkwaliteit te waarborgen, ga ik om 22.00 uur naar bed en dat betekent dus dat ik dan zo rond 04.00 uur alweer wakker ben. Later naar bed gaan, is voor mij geen optie. Meestal ben ik bij het wakker worden ook echt klaarwakker, maar vind ik het te vroeg om er ook uit te gaan, dus blijf ik in bed liggen. Dan word ik toch weer moe en val nog even in slaap. Maar tot die tijd heb ik tijd over, tijd waar mijn denken soms mee aan de haal gaat.

Zo ook gisterochtend in alle vroegte, mijn hoofd ging aan en mijn 'verhalenverteller' ging aan de slag. Meestal zijn dat niet de meest vrolijke verhalen, maar gelukkig weet ik inmiddels dat ik die verhalen niet hoef te geloven, dus ik heb het vrij vlot weer van me af kunnen zetten.

Een leidinggevende bij één van mijn voormalige werkgevers heeft mij een keer toegebeten: 'Je moet niet zoveel nadenken'. Nú kan ik daar de waarde wel van inzien, al ontbrak het, volgens mij wel aan een zuivere intentie en destijds ben ik er heel giftig over geworden. Dat heb ik wel bewaard tot ik thuis was en ik weet nog hoe D. helemaal verbijsterd aan tafel zat te kijken hoe ik mijn woede over het voorval uitte.

Mooi is dat van taal, dat het vaak ook al aangeeft wat het met je doet, zoals toen ik zo kwaad was op mijn leidinggevende, dat dat een giftige emotie is. Tom Cronin heeft daar, vind ik, een mooi stuk over geschreven. Daarover schrijf ik een ander keer meer.

Waar ik in de vroege ochtend ook over na lag te denken, was over het doel. Het grote levensdoel is te genezen. Om daar te komen, kan ik een heleboel kleine doelen formuleren. En die doelen hoeven niet allemaal nuttig te zijn. Zoals ook het leren huppelen wellicht geen nuttige activiteit is in de ogen van veel mensen, maar in het licht van de positieve vibraties, is het dat dus wel. Alles kan van nut zijn voor iemand, zolang het jou iets brengt waar je iets mee kunt en aan hebt.
En toen kwam ik de video weer tegen met een tekst van Jim Carrey, waarin hij o.a. het volgende zegt:

"The effect you have on others is the most valuable currency there is."

En toen zag ik opeens ook dat dat eigenlijk is wat ik echt graag wil in dit leven en wat ik al probeer te doen, o.a. met deze blog. Ik wil anderen graag inspireren en ik wil leven vanuit liefde. En daar kan ik mijn tijd nog wel mee vullen want ik ben er nog niet, ik heb nog zoveel te leren! En ik zal mezelf er wel aan mogen blijven herinneren en wellicht twijfel ik er ook wel weer eens over, want dat hoort ook bij mij, maar dit is wel de kern die me raakt.

En om zijn vraag te beantwoorden: I choose love!