Huppelen, het vervolg...

Hier schreef ik dat opnieuw leren huppelen een nieuw doel is. Mijn idee was dat ik dat aan het einde van de vakantie weer zou willen kunnen. Nu laat mijn lijf zich niet zomaar voorschrijven wat het wel en niet kan, dus deze hele relaxte huppel is nog geen realiteit.

Ik kan nog steeds aan het werk bij het 'Ministry of Silly Walks'.

Tijdens de vakantie heb ik wel veel geoefend en het was heel bijzonder om te merken hoe mijn lijf de beweging blijkbaar wel herkende. Als ik namelijk D.'s hand vasthield en we samen hulppelde dan kon ik het wel. De goede beweging in zijn huppel leek mijn lijf wel mee te nemen in eenzelfde goede beweging. Maar als ik het alleen doe, dan lijkt het er echt nog niet op...

Ik blijf dus nog even oefenen. Helemaal niet erg, want leuk om te doen en ik ga gewoon door totdat ik het wel kan...